(Αυτή την φορά εντελώς τυχαία!)
Είχαμε ξεμάθει. Τόσα χρόνια μακριά από ευθεία αντιπαράθεση με το γνωστό μας ΚΟΜΜΑ – το ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ– που νέμεται, παρασιτεί και απομυζά αυτόν τον τόπο, είχαμε ξεμάθει από «εκπλήξεις» και «ανατροπές σκηνικού».
Και να! Μόλις είπαμε να μαζευτούμε, να γιορτάσουμε τα 30 μας χρόνια, να θυμηθούμε και να αποδείξουμε πάνω απ΄ όλα πως ο σπόρος που σπείραμε τότε (δεκαετία του 70 και του 80) έπιασε τόπο, ο «ανηψιός» προκήρυξε εκλογές! Λες και το έκανε επίτηδες!
Στο Χόλυγουντ το λένε Ρημέϊκ (Remake): Ξαναγυρίζουν μια παλιά ταινία (δοκιμασμένη συνταγή) με ελαφρά αλλαγμένο σενάριο –πάνω στην ίδια πάντα υπόθεση- και με νέους ηθοποιούς. Στην Ελλάδα, η ντόπια βιομηχανία του θεάματος, έχει «κάπως» διαφορετικούς κανόνες:
Κανόνας 1ος: Στη θέση των παλιών πρωταγωνιστών βάζει συγγενείς με τα ίδια ονόματα! Έτσι, για να μη ξεχνιόμαστε! Έτσι λοιπόν ο ΑΝΗΨΙΟΣ του «ΕΘΝΑΡΧΗ», σε ανίερη συμμαχία με την ΚΟΡΗ του ΕΠΙΤΙΜΟΥ κονταροχτυπιέται με τον ΓΙΟ του ΑΝΤΡΕΑ!
Κανόνας 2ος: Στην εγχώρια βιομηχανία του Θεάματος η κινηματογραφική σκηνή λέγεται πολιτικό σκηνικό, περιλαμβάνοντας debate, παράθυρα, στρογγυλά τραπέζια (χωρίς ιππότες!) και υπαίθριες σκηνές με πολλούς κομπάρσους και πλαστικές σημαίες. Βέβαια και εδώ οι επιθέσεις είναι «μαϊμού» (χωρίς να θέλω να προσβάλω το συμπαθέστατο ζώο) και υπάρχει happy end καθώς στο τέλος πάντα ένας «δικός μας» νικάει!
Κανόνας 3ος: Και βασικότερος! Εδώ δεν λένε ότι το κάνουν για τα λεφτά… ΟΧΙ! Για το συμφέρον της Πατρίδας το κάνουν!
Για σκεφτείτε το! Δεν είναι απελπιστικά ίδιοι οι γιοί, οι κόρες, και τα ανήψια με τους προ 30ετίας πρωταγωνιστές; Εδώ ούτε τα επίθετα δεν αλλάζουν!
Και ένας λαός – ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΞΑΝ ΠΟΤΕ – (Για να μην ξεχνάμε και τον Περικλή Γιαννόπουλο) εγκλωβισμένος στο ίδιο σκηνικό, με τα ίδια ονόματα στις λεζάντες, να παραμένει, χρόνια τώρα, ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΗΣ!
Το ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ! Θεματοφύλακάς του οι γόνοι με τα ίδια επίθετα, κακέκτυπα των εξαθλιωμένων πρωτοτύπων, περιστοιχιζόμενοι από κοράκια, γύπες και κάθε είδους αρπακτικά, εποφθαλμιώντας τις σάρκες αυτού του πολυπαθούς και τυρανισμένου τόπου.
Η μόνη παρηγοριά μέσα σ΄όλα αυτά είναι η αυξανόμενη καθημερινή αναγνωρισιμότητα από το σύνολο σχεδόν των Ελλήνων…
Παντού, στο ταξί, στο καφενείο, στη στάση του λεωφορείου ή του μετρό, ο μέσος Έλληνας σου λέει: ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΙΝΑΙ!
Αυτή η αναγνωρισιμότητα της ενιαίας και μοναδικής οντότητας του ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ και η απελπισία του ΕΛΛΗΝΑ που θα ψηφίσει ΩΣ ΠΕΛΑΤΗΣ γιατί ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΩΣ ΕΛΛΗΝΑΣ, είναι η μόνη ελπίδα που φαίνεται μέσα στο σκοτάδι αυτού το αρρωστημένου σκηνικού….
Οσο για μας, θα μεταφέρουμε την εκδήλωσή μας λίγο πιο πίσω, για τις 24 ή τις 30 Οκτωβρίου. Ετσι, πέρα από την χαρά της αντάμωσης θα έχουμε και την ευκαιρία να σχολιάσουμε και λίγο την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΚΑΒΙΑ που θα προκύψει από αυτές τις εκλογές!
Φώτης Σακελλιάδης
enekgr.wordpress.com
ΕΝΕΚ ΔΥΝΑΜΙΣ 